Amsterdam

Þá er komið að róðraferðinni til Amsterdam. Þetta verður skot túr í þetta sinn. Fer á eftir og kem aftur á sunnudag. Keppnin sjálf er á laugardags morguninn. Vegalengin er 4 km. Svo verður sprettur 250 m. Við erum 8 í bát svo það verður róið að krafti. Eftir það þá er bara slappað af á bakkanum. Það er vonandi að veðrið verði með okkur því þetta er frekar töff ef það er mikill vindur. Vonandi að þetta gangi bara allt vel og ekkert fokkist upp.
Siggi verður heima með krakkana og hefur verk að vinna. Hann þarf að klára pallinn, mála útihurðina og setja saman kojuna. Hann veit ekki af þessu en hann sér þetta kannski. Hann er annars að fara á tónleika í kvöld með einhverri bluegrass hljómsveit. Allir glaðir. Nema Ísak. Hann er búinn að vera þvílíkur í skapinu. Held að hann sé með munnangur sem er að pirra hann. En það er smurt með kremi svo það er að sjá hvort það sé málið. Daníel er með þetta. Hann var búin að vera að kvarta yfir þessu í marga daga. Og mamman sem hlustar ekki á neitt væl varð að lokum að ath með þetta. Hann var greijið allur í blöðrum í munninum. Svo við fórum í apotekið og fengum þar lyf. Þetta kemur víst stundum með kvefvírus. Svo nú eru allir að verða glaðir. Daníel var mest spældur að fá ekki að fara með lyfið í skólann. Því það er ein stelpa í bekknum sem er með exemkrem í skólanum. Það fannst honum sport. En Siggi minn bjargar málunum heima á meðan ég verð með kaldan bjór á árbakkanum eftir keppnina.

Athugasemdir

[Inga Líndal (IP-tala skráð) 29.9.2007 kl. 11:40]

Það er svo spurningi hvernig gekk. Mér finnst frábært að hægt sé að nota íþróttir  sem afsökun til að komast milli landa og drekka bjór á árbakkanum þegar veðrið er leiðinlegt í heimalandinu. rignIrlandi

kv Stóra systir